Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Merry Christmas to everybody out there! :)


Merry Christmas! Feliz Navidad! Mutlu Noeller! Fröhliche Weihnachten! Joyeux Noël! Maligayang Pasko! wesołych świąt! С Рождеством!Buon Natale! God Jul! Glædelig jul!Häid jõule! Sretan Božić! Priecīgus Ziemassvētkus!Linksmų Kalėdų! 圣诞节快乐!メリークリスマス! मेरी क्रिसमस!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!! Με υγεία, αγάπη, ειρήνη και ευτυχία!!! Εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα να είναι τα ωραιότερα της ζωής σας και να τα περάσετε μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάτε!

Peace...
:)

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Η επίδραση της διαφήμισης στο γονέα και το παιδί

Μιας που το θέμα είναι επίκαιρο, τόσο λόγω της οικονομικής κρίσης, όσο και του ερχομού των Χριστουγέννων, θεωρώ καλό να αναφέρω την επιρροή της διαφήμισης στην παιδική σκέψη. Άμεσα ή έμμεσα, το θέμα του καταναλωτισμού μας αφορά όλους.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από την γραπτή μου εργασία της Α Λυκείου, στο μάθημα της Τεχνολογίας.

Μάνα και κόρη έχουν βγει για ψώνια, με μόνο αντικείμενο αγοράς τα μπλουζάκια. Απλά μπλουζάκια. Αλλά η μόλις 3 ετών κόρη έχει σαφείς στόχους και απορρίπτει το ένα μετά το άλλο από αυτά που προτείνει η μητέρα. «Είναι μπλουζάκι της Μπάρμπι;». «Όχι καρδιά μου, είναι ένα σκέτο ροζ μπλουζάκι.» Το «σκέτο» μπλουζάκι πετάγεται στο πάτωμα με αποστροφή. «Μήπως είναι αυτό της Μπάρμπι;». Ευτυχώς αυτό που δείχνει είναι της Μπάρμπι και το κοριτσάκι το κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του, μήπως και της το πάρουν. Η μητέρα πληρώνει το τσουχτερό αντίτιμο, που οφείλεται αποκλειστικά στην ετικέτα, επειδή ξέρει ότι το μπλουζάκι είναι αντικείμενο πόθου σε αυτή την ηλικία και η κόρη της σίγουρα θα το φορέσει.

Κάπου αλλού, μια ομάδα αυτοσυγχαίρεται για την επιτυχημένη διαφήμιση. Η επιτηδευμένη τακτική και οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να καταστήσουν το μπλουζάκι Μπάρμπι ως αντικείμενο απαραίτητο για ένα τρίχρονο κοριτσάκι είναι καλά μελετημένες από τα τμήματα αγοράς των εταιριών με προϊόντα που απευθύνονται στα παιδιά. Τα παιδικά προϊόντα έχουν μερίδιο δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αγορά κάθε χρόνο. Και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, οι «επιθέσεις» με στόχο τα παιδιά πολλαπλασιάζονται
Ποιες είναι όμως οι τεχνικές που χρησιμοποιούν στην αγορά για να δελεαστεί ο μικρός καταναλωτής; Ο πρώτος κανόνας είναι ότι η «εκστρατεία» πρέπει να στηρίζεται στην καλή γνώση της ψυχολογίας τόσο των παιδιών όσο και των γονέων. Ο κόσμος του μάρκετινγκ «παίζει» στο πεδίο των επιθυμιών των παιδιών. Τα παιδιά θέλουν να γίνονται αποδεκτά από τους συνομηλίκους τους και η αγορά, μέσω της διαφήμισης, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ανταγωνισμού μεταξύ τους, πείθοντάς τα ότι θα γίνουν περισσότερο δημοφιλή, αν φορούν ή έχουν στην κατοχή τους το προϊόν της τάδε ή της δείνα εταιρίας.

Το μήνυμα που «διαβάζει» κανείς πίσω από τη διαφήμιση που απευθύνεται σα παιδιά είναι «πρέπει να αποκτήσεις ένα από αυτά για γίνεις ο πιο αγαπητός της παρέας σου». Όσο για τους γονείς, το μάρκετινγκ εκμεταλλεύεται πολύ έξυπνα την ανησυχία τους ότι το παιδί τους ίσως απομονωθεί ή γίνει αντικείμενο χλευασμού, αν δεν είναι κάτοχος του πολυδιαφημισμένου προϊόντος.

Μια από τις τακτικές της αγοράς είναι ο βομβαρδισμός των παιδιών με διαφημίσεις, με την ελπίδα ότι κάποιες από αυτές θα χαραχτούν στο μυαλό τους. Σύμφωνα με έρευνες συχνά η ετικέτα ενός προϊόντος μεταφράζεται σε κατηγορία προϊόντων για το παιδικό μυαλό. Για τα κοριτσάκια, κάθε κούκλα είναι Μπάρμπι.

Ένα άλλο μήνυμα που μεταφέρουν οι διαφημίσεις είναι «αγνοείστε τους γονείς σας». Σπανίως να δει κανείς ενήλικες στις διαφημίσεις που απευθύνονται στα παιδιά και, όταν εμφανίζονται, παρουσιάζονται σαν κάποιον που προσπαθεί να αρπάξει την ευχαρίστηση από τα παιδιά, εμποδίζοντάς τα να αποκτήσουν αυτό που θέλουν.

Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στο θέμα? Αφήστε σε σχόλιο την άποψή σας.

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Welcome to my Neverending Story :)

Γεια σας,

αυτό είναι το νέο μου μπλογκ. Ήθελα από καιρό να δημιουργήσω κάτι που να περιέχει αποκλειστικά δικές μου σκέψεις, γεγονός που δε μου το επέτρεπε το προηγούμενο μπλογκ στο οποίο ήμουν συντάκτρια. Επομένως, θα κάνω κάτι που αγαπάω και ελπίζω να μην σας απογοητεύσω...

Ίσως κάποιοι από εσάς να αναρωτιέστε πώς προέκυψε αυτός ο τίτλος για το συγκεκριμένο ιστολόγιο. Είναι ο τίτλος του αγαπημένου μου βιβλίου, του βιβλίου που με ενέπνευσε όσο κανένα άλλο. Τόσο η πλοκή όσο και ο πλούτος συναισθημάτων, οι ζωντανές περιγραφές του συγγραφέα, και ο επίπονος αγώνας του Bastian Balthazar Bux να ανακαλύψει τη βαθύτερη επιθυμία του, αυτή που θα τον οδηγήσει πίσω στον αληθινό κόσμο προτού χάσει όλες του τις αναμνήσεις κάνουν αυτό το βιβλίο απλά συγκλονιστικό... Το βιβλίο είναι γραμμένο με μελάνι δύο χρωμάτων, μπορντό και λαδί. Με λαδί είναι γραμμένη η ιστορία που διαδραματίζεται στον κόσμο της Ονειροφαντασίας, ενώ με μπορντό είναι όσα συνέβησαν σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι επιτυγχάνεται η σύνδεση του ονείρου και της πραγματικότητας, ενώ σταδιακά η ιστορία γίνεται όλο και περισσότερο ρεαλιστική. Αξιόλογα είναι, επίσης, τα διαχρονικά μηνύματα που περνάει ο συγγραφέας στον αναγνώστη μέσω των μεταφορών που χρησιμοποιεί. Και για να λύσω την απορία σας, η ιστορία, όντως, δεν έχει τέλος. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για την "Ιστορία χωρίς τέλος" του Μίχαελ Έντε αρκεί να κάνει κλικ εδώ :)


ps: αναφέρομαι αποκλειστικά στο βιβλίο, και όχι στην ταινία.
ps2: η ταινία, δυστυχώς, με απογοήτευσε τόσο πολύ, που αν ποτέ μου ασχοληθώ με την σκηνοθεσία θα ήθελα να κάνω μια διαφορετική προσαρμογή της, σε 2 ή 3 sequels...
ps3: LOL αυτό -φυσικά- είναι αδύνατο. Αλλά ποτέ μη λες ποτέ... ^_^